ข้ามไปเนื้อหา

เซียร์เกย์ โปรโคเฟียฟ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซียร์เกย์ โปรโคเฟียฟ
โปรโคเฟียฟในปี 1918
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิดเซียร์เกย์ เซียร์เกเยวิช โปรโคเฟียฟ
เกิด27 เมษายน ค.ศ. 1891
ที่เกิดจังหวัดดันเน็ตสกายา จักรวรรดิรัสเซีย
(ปัจจุบันอยู่ในยูเครน)
เสียชีวิต5 มีนาคม ค.ศ. 1953 (61 ปี)
มอสโก สหภาพโซเวียต
อาชีพคีตกวี, นักเปียโน, วาทยากร
เครื่องดนตรีเปียโน

เซียร์เกย์ เซียร์เกเยวิช โปรโคเฟียฟ (รัสเซีย: Серге́й Серге́евич Проко́фьев) เป็นคีตกวี นักเปียโน และวาทยกรชาวโซเวียตรัสเซีย ได้รับการยอมรับจากการประพันธ์บทเพลงชิ้นเอกหลากหลายแนวเพลง เขาได้รับการนับถือเป็นหนึ่งในคีตกวีหลักของคริสต์ศตวรรษที่ 20 บทเพลงของเขามีตั้งแต่เพลงมาร์ชที่แพร่หลายอย่าง The Love for Three Oranges, ชุดเพลง Lieutenant Kijé และเพลงบัลเลต์ Romeo and Juliet

โปรโคเฟียฟเกิดที่เมืองซอนโชวคา จังหวัดดันเน็ตสกายา จักรวรรดิรัสเซีย[1] (ปัจจุบันอยู่ในประเทศยูเครน) มีบิดาเป็นนักพืชศาสตร์ ก่อนที่โปรโคเฟียฟจะเกิด มารดาเขาสูญเสียลูกสาวไปสองคน ทำให้นางไปเรียนเปียโนเป็นเวลาสองเดือนในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเพื่อหวังใช้บำบัดจิตใจ[2] ทุกเย็นเด็กชายจะได้ยินมารดาฝึกซ้อมเปียโน โดยส่วนมากมักเป็นเพลงของชอแป็งและเบทโฮเฟิน และทำให้เขากลายเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์ด้านดนตรีเกินวัย

โปรโคเฟียฟเข้าเรียนที่โรงเรียนดนตรีเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในปีค.ศ. 1904[3] ด้วยความที่โปรโคเฟียฟมีอายุน้อยกว่าเพื่อนทั้งหมดในชั้นอยู่หลายปีและมีพรสวรรค์ล้ำหน้าคนอื่น ทำให้เขาถูกมองเป็นนักเรียนที่ผิดแปลกและอวดดี ภายหลังจบการศึกษา เขามีชื่อกระฉ่อนในฐานะนักประพันธ์-นักเปียโนนอกแถว สร้างชุดผลงานรุนแรงไม่รื่นหูจนมีชื่อกระฉ่อนในทางลบ ซึ่งรวมถึงเปียโนคอนแชร์โตสองชุดแรกของเขา จนกระทั่งในปีค.ศ. 1915 โปรโคเฟียฟก็ทำลายกรอบของนักเปียโน-นักประพันธ์ทั่วไปด้วยชุดเพลงออเครสตรา Scythian Suite ซึ่งเรียบเรียงจากบทเพลงที่เดิมแต่งขึ้นสำหรับบัลเลต์ที่อำนวยการโดยเซียร์เกย์ ดีแอกีเลฟ (Sergei Diaghilev) ดีแอกีเลฟรับเอาสามบทเพลงบัลเลต์ของโปรโคเฟียฟไปประกอบการสอนแสดง ทำให้เกิดแรงกระเพื่อมในหมู่นักวิจารณ์และเพื่อนร่วมวงการบัลเลต์

แม้โปรโคเฟียฟจะมีชื่อเสียงจากการแต่งเพลงบัลเลต์ แต่เขาดูจะมีความสนใจในศาสตร์โอเปร่าเป็นอันดับหนึ่ง เขาประพันธ์เพลงสำหรับโอเปร่าไว้หลายชิ้น อาทิ The Gambler และ The Fiery Angel บทเพลงโอเปร่าของโปรโคเฟียฟที่ประสบความสำเร็จที่สุดคือ The Love for Three Oranges

ภายหลังการปฏิวัติรัสเซียในปีค.ศ. 1917 โปรโคเฟียฟได้อพยพออกจากรัสเซียและไปพำนักในสหรัฐ และต่อมาในเยอรมนี และกรุงปารีส โดยประกอบอาชีพในฐานะคีตกวี, นักเปียโน และวาทยกร ในช่วงนี้เอง เขาสมรสกับนักร้องสาวชาวสเปน การ์โลลีนา โกดีนา และมีลูกชายด้วยกันสองคน ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ในปีค.ศ. 1929 ได้บั่นทอนโอกาสและความก้าวหน้าของโปรโคเฟียฟในอเมริกาและยุโรปตะวันตก นักดนตรีแถวหน้าอย่างเขายังประสบความยากลำบากในการออกตระเวนทัวร์คอนเสิร์ต ในที่สุดเขาและครอบครัวก็อพยพมายังโซเวียตรัสเซียในปีค.ศ. 1936 และได้รับความสำเร็จที่นั่นอยู่บ้าง

โปรโคเฟียฟเสียชีวิตในวัย 61 ปีเมื่อวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1953 ที่กรุงมอสโก วันเดียวกับการอสัญกรรมของโจเซฟ สตาลิน งานศพของเขามีผู้ร่วมงานราวสามสิบคน หนึ่งในนั้นคือดมีตรี ชอสตโกวิช ทั้งที่ทั้งสองเข้ากันไม่ค่อยได้ในช่วงที่โปรโคเฟียฟยังมีชีวิตอยู่

ผลงาน

[แก้]

ผลงานสำคัญของเซียร์เกย์ โปรโคเฟียฟ (เรียงตามลำดับตัวอักษร):

  • Piano Concerto No. 1 in D♭ major, Op. 10
  • Toccata in D minor, Op. 11, สำหรับเปียโน
  • Piano Sonata No. 2 in D minor, Op. 14
  • Piano Concerto No. 2 in G minor, Op. 16
  • Sarcasms, Op. 17, for piano
  • Violin Concerto No. 1 in D major, Op. 19
  • Scythian Suite, Op. 20, เพลงชุดสำหรับวงออร์เคสตรา
  • Chout, Op. 21, บัลเลต์หกฉาก
  • Visions fugitives, Op. 22, set of twenty piano pieces
  • The Gambler, Op. 24, โอเปร่าสี่ฉาก
  • Symphony No. 1 in D major Classical, Op. 25
  • Piano Concerto No. 3 in C major, Op. 26
  • Tales of an Old Grandmother, Op. 31, เปียโนสี่ท่อน
  • The Love for Three Oranges, Op. 33, โอเปร่าสี่ฉาก
  • Overture on Hebrew Themes, Op. 34, for clarinet and piano quintet
  • Quintet, Op. 39, for oboe, clarinet, violin, viola, and double-bass
  • The Fiery Angel, Op. 37, โอเปร่าห้าฉาก
  • Symphony No. 2 in D minor, Op. 40
  • Le pas d'acier, Op. 41, บัลเลต์สองฉาก
  • Divertimento, Op. 43
  • Symphony No. 3 in C minor, Op. 44
  • The Prodigal Son, Op. 46, ballet in three scenes
  • Symphony No. 4 in C major, Op. 47 (revised as Op. 112)
  • Sinfonietta, Op. 5/48
  • Four Portraits from The Gambler, Op. 49
  • String Quartet No. 1 in B minor, Op. 50
  • Symphonic Song, Op. 57
  • Lieutenant Kije, Op. 60, เพลงชุดสำหรับวงออร์เคสตรา หนึ่งในนั้นมีเพลง Troika
  • Violin Concerto No. 2 in G minor, Op. 63
  • Romeo and Juliet, Op. 64, บัลเลต์สี่ฉาก หนึ่งในนั้นคือ "Dance of the Knights"
  • Peter and the Wolf, Op. 67, a children's tale for narrator and orchestra
  • Alexander Nevsky, Op. 78, cantata for mezzo-soprano, chorus, and orchestra
  • Violin Sonata No. 1 in F minor, Op. 80
  • The Three War Sonatas:
    • Piano Sonata No. 6 in A major, Op. 82
    • Piano Sonata No. 7 in B♭ major, Op. 83
    • Piano Sonata No. 8 in B♭ major, Op. 84
  • Betrothal in a Monastery, Op. 86, โอเปร่า
  • Cinderella, Op. 87, บัลเลต์สามฉาก
  • War and Peace, Op. 91, โอเปร่าสิบสามฉาก
  • String Quartet No. 2 in F major, Op. 92
  • Flute Sonata in D, Op. 94 (ต่อมาถูกเรียบเรียงใหม่เป็น Violin Sonata No. 2, Op. 94a)
  • Symphony No. 5 in B♭ major, Op. 100
  • Piano Sonata No. 9 in C major, Op. 103
  • Symphony No. 6 in E♭ minor, Op. 111
  • Ivan the Terrible, Op. 116, เพลงสำหรับภาพยนต์ Ivan the Terrible (1944)
  • The Tale of the Stone Flower, Op. 118, บัลเลต์สองฉาก
  • Symphony-Concerto สำหรับเชลโลและวงออร์เคสตราในบันไดเสียง E minor, Op. 125
  • Symphony No. 7 in C♯ minor, Op. 131

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Prokofiev 1979, pp. 8, 10; Nestyev 1961, p. 1; and Nice 2003, p. 6
  2. ↑ "Prokofiev". Ballet Met. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2013. สืบค้นเมื่อ 23 มีนาคม 2014.
  3. ↑ Nice 2003, p. 22
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เซียร์เกย์_โปรโคเฟียฟ&oldid=11885558"